Hogere "miserietaks" voor feitelijk samenwonenden mag

Het Grondwettelijk Hof ziet er geen graten in dat feitelijk samenwonenden die uit elkaar gaan een hoger belastingtarief krijgen voor de verdeling van hun woning. Zij betalen het tarief van 2,5 procent, terwijl voor gehuwden of wettelijk samenwonenden een verlaagd tarief van één procent geldt. Maar de decreetgever mag dat onderscheid wel degelijk maken, oordeelde het Hof woensdag.

Een burger die na het beëindigen van zijn relatie 10.000 euro verdeelrecht moest betalen voor zijn gezinswoning, was naar het Grondwettelijk Hof gestapt. Hij was onderworpen aan het tarief van 2,5 procent, omdat het om een feitelijke samenwoonst ging. De klager stelde dat een andere fiscale behandeling dan gehuwden of wettelijk samenwonenden - die dus maar 1 procent moeten betalen - niet te verantwoorden viel en wou de betrokken belastingregels laten vernietigen.

Het Grondwettelijk Hof gaat daar echter niet om in. "De decreetgever heeft ervoor gekozen dat fiscaal voordeel enkel open te stellen bij de beëindiging van geformaliseerde samenlevingsvormen, die worden gekenmerkt door een aantal rechten en verplichtingen die rechtstreeks voortvloeien uit de wet. De decreetgever kan ernaar streven een vorm van gezinsleven te beschermen dat grotere kansen op stabiliteit biedt. Hij is dus niet verplicht de feitelijk samenwonenden dezelfde fiscale voordelen toe te kennen", luidt het in het arrest.

Het Hof merkt op dat het fiscaal voordeel dat aan betrokkenen al dan niet wordt geboden, het gevolg is van de keuze die ze maken voor de een of andere samenlevingsvorm. "De decreetgever heeft redelijkerwijze kunnen oordelen dat de samenwonende partners die ervoor kiezen niet door de wettelijke samenwoning of door het huwelijk te worden verbonden, de voor- en nadelen van de ene en de andere samenlevingsvorm kennen en de juridische gevolgen van hun keuze aanvaarden", luidt het.