Staatshervorming zorgt voor complexiteit woonfiscaliteit

De jongste staatshervorming zorgt voor grote versnippering en bizarre neveneffecten in de woonfiscaliteit. Dat zegt fiscaal jurist Jef Wellens van Kluwer dinsdag in De Standaard. "Er zitten allerlei addertjes in het gras, we hebben ze waarschijnlijk nog niet allemaal gevonden."

De huidige woonfiscaliteit was al vrij complex, met vijf verschillende fiscale stelsels waarvan de woonbonus het bekendste is. Met de staatshervorming groeit die complexiteit nog, onder meer doordat de gewesten wel bevoegd worden voor de eigen woning, maar niet voor eventuele andere woningen die iemand bezit.

De fiscale aftrekken worden voorts omgebouwd tot belastingverminderingen, met een verschillend tarief voor leningen die voor of na 2015 zijn afgesloten. De woonbonus vervelt in drie regionale woonbonussen, maar ook de federale maatregelen blijven nog bestaan. Dat brengt de teller op minstens veertien fiscale stelsels, aldus Wellens. 

En wat met mensen die tijdens de looptijd van hun lening verhuizen van het ene gewest naar het andere? Het statuut van die lening ligt dan niet meer vast. Iemand met een eigen woning in Luik en een appartement aan de kust krijgt een Waalse belastingvermindering voor zijn huis en een federale belastingvermindering voor zijn appartement. Verhuist hij naar het appartement aan de kust, dan wordt de belastingvermindering voor het Luikse huis federaal en die voor het appartement Vlaams.

 

Nog volgens Wellens zal de toepassing van de huwelijksquotiënt er soms toe kunnen leiden dat een gezin verliest in plaats van wint. Mensen met Belgische en buitenlandse inkomsten zouden in sommige gevallen dan weer fors minder betalen.

En mensen die een deel van hun huis opgeven als beroepsgedeelte, of een deel laten betrekken door een student, zullen dat gedeelte bijvoorbeeld niet kunnen laten meetellen bij de Vlaamse woonbonus, wel bij de federale, aldus nog de fiscalist.